Kącik dla Rodziców

Poczucie własnej wartości  

• To przekonanie, że dorastamy do życia i jego wymagań.
• Jest jedną z najważniejszych potrzeb człowieka.
• Bez niego nie rozwijamy się, nie zdobywamy wiedzy i umiejętności, nie potrafimy budować pozytywnych relacji  z ludźmi, nie możemy osiągnąć sukcesu.
• Brak wiary we własne siły jest źródłem niepowodzeń.

Opiera się na wierze we własne możliwości i szacunku do siebie.

Jest to :

• poczucie pewności, że potrafimy podejmować nowe wyzwania,
• przekonanie, że jesteśmy wartościowi, mamy prawo do powodzenia, zasługujemy na realizację potrzeb i pragnień.

Niska   samoocena   może  ujawniać się

w niemożności cieszenia się z sukcesów, niskiej odporności na choroby, złych nawykach żywieniowych i życiowych, chronicznym lęku lub depresji, agresji, obawie przed zmianami.

Dzieciństwo to okres, w którym zaszczepiamy w dziecku poczucie własnej wartości.  Właśnie  wtedy rozwija się  u dzieci przekonanie na temat świata i siebie samego.

Wysokie poczucie własnej wartości przejawia się w :

• łatwości i uczciwości mówienia o osiągnięciach, ale też niepowodzeniach,
•  łatwości wyrażania i przyjmowania komplementów, ciepłych        uczuć  i wdzięczności,
• otwartości na krytykę i swobodzie przyznawania się do błędów,
• łatwości i spontaniczności wypowiedzi oraz ruchów,
• harmonii między tym, co mówimy, robimy, jak wyglądamy, jak brzmi nasz głos, jak się poruszamy,
• postawie ciekawości i otwartości wobec nowych idei, doświadczeń,
• swobodnym ujawnianiu uczucie lęku i niepewności,
• łatwości asertywnego wyrażania siebie,
• umiejętności zachowania godności i harmonii w obliczu stresu.

Dla budowania poczucia własnej wartości kluczowe są pierwsze etapy rozwoju emocjonalnego :

I etap – budowa więzi ( wiek 0 - 18 miesięcy )

Jeśli nie zapewniamy dziecku poczucia bezpieczeństwa, opieki i miłości będzie wzrastało w poczuciu, że nie zasługuje na miłość i jest mało ważne.

EFEKT – brak poczucia własnej wartości

II etap – odkrywanie świata ( wiek 18 m - cy  do 3 lat )

Jeśli nie pomagamy dziecku odpowiednio przejść ten etap, będzie bojaźliwe i przekonane, że świat jest wrogi i z lękami nie dostosuje się do rzeczywistości, nie podejmie wyzwań.

EFEKT – brak poczucia własnej wartości

III etap – budowanie tożsamości ( wiek  3 – 4 –lata )

Tu następuje budowanie stałego, pozytywnego obrazu „siebie”. Jeśli ciągle krytykujemy dziecko staje się ono bezradne, manipulujące, poddając się tkwi w przekonaniu, że nigdy niczego nie zrobi dobrze.

EFEKT – niska samoocena i rezygnacja  z podejmowania nowych działań

IV etap – budowanie kompetencji ( wiek  4 – 7 lat )

Rozwijające się dziecko chce osiągnąć kompetencję w świecie ludzi i rzeczy, eksperymentuje, bada środowisko, poszerza swoją wiedzę i pole działania, sprawdza swoją siłę i efekty zdobytych doświadczeń w działaniu, poznaje własne ograniczenia. Prawdziwe informacje o swoich możliwościach daje dziecku podstawę samoakceptacji i wpływa pozytywnie na jego samoocenę.

Samoocena może być :

• raz wysoka, raz niska – zależna od oceny innych ludzi i okoliczności,
• adekwatna i nieadekwatna – zależna od tego, czy dziecko potrafi realistycznie ocenić swoje możliwości,
• stabilna lub niestabilna – zależna od tego, czy dziecko ma czy nie ma ugruntowaną ( pozytywną lub negatywną ) opinię na swój temat.

 

Rodzice powinni pomóc Dziecku przejść wszystkie etapy rozwoju emocjonalnego :

•  odnosić się do niego z szacunkiem
• mieć realne standardy i oczekiwania dotyczące zachowania dziecka
• akceptować jego myśli, uczucia, wartości
• interesować się jego przeżyciami, dać mu prawo do wyrażania swojego zdania, wysłuchać i poznać jego sposób widzenia świata
• ustanowić konsekwentne, ale odpowiednie do dziecka granice
• nauczyć dziecko i stosować sześć zasad poczucia własnej wartości

( świadome życie, samoakceptacja, odpowiedzialność za siebie,

asertywność, celowość swojego życia, integralność osobista )

Poczucie własnej wartości budują prawidłowe komunikaty skierowane do dziecka.

 Prawidłowy komunikat ma udzielić wsparcia dziecku poprzez :

5. towarzyszenie samodzielnemu radzeniu sobie z problemem
5. oferowanie pomocy, gdy dziecko tego oczekuje i potrzebuje
5. przekonanie i wiara w dziecko, że poradzi sobie z trudnością
5. okazanie zrozumienia dla uczuć dziecka i jego emocji
5. poszanowanie godności i woli dziecka,
5. sprawiedliwa i budująca ocena zachowania dziecka,
5. motywowanie, docenianie, uwaga i dyscyplina.

DZIECKO z poczuciem własnej wartości

• potrafi bronić siebie i innych,
• jest asertywne, potrafi  mówić  „NIE”, 
• łatwiej radzi sobie z trudnościami,
• jest odważne w podejmowaniu wyzwań  i  decyzji
• okazuje uwagę i szacunek innym.

 

Od najmłodszych lat dziecko powinno być wprowadzone w świat muzyki. Sposób, w jaki zostanie zachęcone w przedszkolu i w domu do słuchania muzyki, śpiewania, a nawet tworzenia łatwych melodii oraz w jaki stopniu będą rozbudzane zainteresowania muzyczne dziecka, w znacznym zakresie decydować będzie o dalszym jego rozwoju.
Muzyka łagodzi obyczaje, uwrażliwia na wartości ludzkie, rozwija  uczucia i wyobraźnię, dostarcza  dużo radości  i piękna. Muzyka jest ważnym elementem w pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym, poprawia dyscyplinę i motywuje do działania.

  

Funkcje muzyki:

• uczy – pozwala zrozumieć otaczający nas świat,
• bawi – dostarcza dziecku wiele radości i uciechy podczas tańca oraz w czasie innego jej wykorzystania,
• dziecko w trakcie zabaw muzycznych zaczyna rozumieć, że coś jest rytmiczne; że muzyka może być głośna lub cicha i można ją przedstawić ruchem,
• wychowuje – pozwala dziecku zrozumieć świat wartości społeczno – moralnych,
• wspomaga rozwój emocjonalny – dziecko dzięki muzyce może wyrazić swoje pragnienia, uczucia i wyobrażenia, odpręża się.
• wpływa na ogólny stan sprawności ruchowej dziecka –             w czasie zabaw muzyczno - ruchowych następuje rozwój mięśni, poprawa postawy i pracy serca, wzmocnienie układu nerwowego, dzieci uczą się płynnego i elastycznego ruchu.
• taniec w zespole wyrabia poczucie odpowiedzialności i uwagi.

   Formy wychowania muzycznego w przedszkolu:

• śpiew – kształci słuch, poczucie rytmu, pamięć muzyczną, rozwija aparat głosowy, uwagę, wyobraźnię, dostarcza wiedzy o świecie, sprzyja rozwojowi prawidłowej wymowy,
• słuchanie muzyki - kształcenie zdolności percepcyjnych ma ogromne znaczenie dla rozwoju mowy i myślenia; głównym zadaniem kontaktów dziecka z muzyką, jakie spełnić ma przedszkole jest obudzenie uwagi słuchowej, przygotowanie dziecka do słuchania i stworzenie ku temu najlepszych warunków,
• ruch przy muzyce – jest to gimnastyka ciała, która poprawia krążenie, dotlenia organizm, stanowi źródło radości i odprężenia; wyrabia zdolności koncentracji i uwagi, kształci szybką orientacją, refleks, pobudza aktywność i rozwija spostrzegawczość, wyobraźnię i pamięć,
• gra na instrumentach – nauka ta sprawia dzieciom radość, zadowolenie, rozwija muzykalność, zdolności estetycznego i emocjonalnego przeżywania muzyki,
• tworzenie prostych melodii –wszelkiego rodzaju improwizacje wpływają na aktywność twórczą dziecka, uczy dzieci współdziałania i współtworzenia, Każda z tych form kształci inne umiejętności, a ich różnorodność urozmaica zajęcia, pobudza zainteresowania i aktywność dziecka, zachęca do podejmowania coraz to trudniejszych prób.
    

    Działania muzyczne w przedszkolu:

• zagadki muzyczne - rozpoznawanie odgłosów zwierząt, natury, czynności i innych dźwięków, rozpoznawanie po dźwiękach instrumentów muzycznych, odgadywanie po melodii znanych piosenek
• piosenki - stanowią najprostszą formę zajęć muzycznych
• zabawy  w echo – powtarzanie za nauczycielką słów: głośno, umiarkowanie, cicho, bardzo cicho, szeptem
• zabawy wyliczankami
• recytacja rytmizowanego tekstu z wyklaskiwaniem, naśladowanie, np. jesiennej pogody: szum wiatru, szelest liści, deszcz (tzw. ćwiczenia dźwiękonaśladowcze)
• akompaniowanie piosenek
• wygrywanie, wyklaskiwanie, wystukiwanie, wytupywanie  rytmów
• słuchanie muzyki relaksacyjnej
• słuchanie muzyki poważnej
• malowanie muzyki, stosowanie plam i kresek
• zabawy ilustracyjne – przedstawianie treści piosenek i melodii dowolnymi ruchami i gestami naśladującymi
• zabawy taneczne
• gra na instrumentach perkusyjnych i niekonwencjonalnych
• łączenie muzyki z literaturą.

Aby działania były twórcze i pobudzające, muszą integrować różne treści i formy działania z odpowiednio dobranymi pomocami dydaktycznymi.

Małego dziecko, chętnie rysuje, maluje, śpiewa i równocześnie odczuwa potrzebę ruchu, sprawnie bez wysiłku i chętnie potrafi przechodzić  z jednego działania w drugie.

Ważny w działaniach z dziećmi jest klimat i wprowadzony nastrój.
 

Ważne:

 

Integracja muzyki z innymi dziedzinami wychowania przedszkolnego zespala procesy emocjonalne, poznawcze, motoryczne, przyczynia się do ogólnego rozwoju fizycznego i zapobiega  wadom postawy.  Kształtuje  również świadomy ruch, oddech, ćwiczy  koncentrację uwagi i orientację przestrzenną oraz szybką reakcję na określone polecenia.

Częsty kontakt dziecka z muzyką przyczynia się do kształtowania jego emocjonalnego i poznawczego stosunku do otaczającego go świata.

Grupowe uczestnictwo w zajęciach muzycznych uspołecznia, przeciwdziała uczuciu samotności i sprzyja przyswajaniu form współdziałania. Rozwija wrażliwość zmysłową pobudza proces spostrzegania, koncentrację uwagi, wpływa na rozwój mowy i wzbogacenie słownictwa oraz rozwija inwencję twórczą.

Obcowanie z muzyką rozładowuje napięcie emocjonalne, niepokoje i lęki u dzieci,
zatem muzyka ma również działanie terapeutyczne.

 

NASZE OBSERWACJE

Dzieci zainteresowane muzyką poszukują w otoczeniu sposobu wyrażania swoich emocji poprzez eksperymentowanie z przedmiotami wydającymi dźwięki, efekty muzyczne. Warto wyzwalać w dzieciach potrzebę relaksowania się poprzez muzykę jako tło do innych działań i czynności. Wypełniona muzyką psychiczna i emocjonalna przestrzeń daje szanse, że pozytywne doznania w kontakcie z melodią i piosenką na trwałe ukształtują potrzeby dziecka wspierania się i relaksowania w ten sposób.

                      „Muzyka łagodzi obyczaje”

„Tam, gdzie słychać śpiew mieszkają dobrzy ludzie”